Νότα Κυμοθόη "Η αγάπη σου" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"Η αγάπη σου"
Ποίηση

Με άγγιξες εκείνη τη μια στιγμή
εκεί, οπού μεσοπέλαγα ήταν η καρδιά
γυρεύοντας λιμάνι για να βρει
κι ήρθες στα κύματα επάνω Εσύ
με τ΄ ακροδάκτυλλά σου σαν το φως
κι ήσουν ο δρόμος κι ο πλοηγός
κι ήταν για μένα ιδανικός...

Εκεί, οπού μεσοπέλαγα γύρευε η ψυχή
ένα χέρι φιλικό κι έμπιστο να πιαστεί...
έγινες δρόμος όλο αγάπη Εσύ
Κι είπες: "Αν ο δρόμος είναι με αγάπη 
πήγαινε και μη φοβάσαι,
γιατί εγώ είμαι ο δρόμος..."

Κι η ζωή μου όλη έγινε ταξίδι...

Copyright:Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2013 © Nότα Κυμοθόη

© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

Νότα Κυμοθόη "ΛΙΓΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ" ΠΟΙΗΣΗ

Νότα Κυμοθόη
"ΛΙΓΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ"
Ποίηση
(αφιερωμένο)

Εκεί, οπού λόγια περισσεύουνε στα "μη"
που πάντα έχεις πρόχειρα μες το τσεπάκι
να βρεις το χάδι που έχασες για μια στιγμή
γιορτή που φεύγει είν΄ο χρόνος μόνος
καθώς περνάει και μετράει τις σιωπές
που δε χωράνε άλλο μες τη ζήση...

Εκεί, στις λιγοστές χαρές που έφυγαν

και πήραν μαζί τους αναμνήσεις

θ' αφήσω άνθη να μοσχοβολούν

τριαντάφυλλα για σένα...

για νάναι η Άνοιξη παράδεισος

για να θυμίζει εσένα!..

Copyright:Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

Αναρτήθηκε από Nota Kimothoi στις 2:39 μ.μ. © Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Νότα Κυμοθόη "Το κεφάλι του Βουκεφάλα" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"Το κεφάλι του Βουκεφάλα"
 Ποίηση 

Οι άνθρωποι κι ο Μέγ' Αλέξανδρος
οπού εδάμασε το Βουκεφάλα
έν αλογίσιο κεφάλι θεϊκό
που τρόμαζε από τις σκιές τους.


Οι άνθρωποι προχωράνε σα σκιές 
ως σήμερα τρομάζουνε τα άτια
και δε νογάνε για να βρουν
το φως που μέσα τους υπάρχει.
Παρά στρέφουν εκεί τη ματιά τους
στον ήλιο επενδύουν ολημερίς
κι ολονυχτίς τζογάρουνε με τις αχτίδες
σ' ένα τραπέζι, οπού κουμάρι γίνηκε
σε όλων τις παλάμες...


Του Βουκεφάλα κλέψανε το κεφάλι
και βάλανε στη γυάλα...
Το Μεγ' Αλέξανδρο!..
Φέρτε το Μέγ' Αλέξανδρο
να διώξει τις σκιές απ' των ανθρώπων τις συνάξεις!..
Copyright:Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

ΝΌΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ" ΠΟΙΗΣΗ© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Νότα Κυμοθόη"ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ" ΠΟΙΗΣΗ

Νότα Κυμοθόη
"ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ" 
ΠΟΙΗΣΗ
(αφιερωμένο)

Το στόμα σου γλυκιά καλημέρα
στου ήλιου την ανατολή
για ν' ανθίζει όλη η μέρα...
Το στόμα σου, ένα φιλί παρελθόν
που είναι πάντα παρόν!..
Στιγμές ιερές γιατί ήταν ερωτικές...
Πάθος εσύ και πόθος εγώ
κι είναι όλες κωδικοί αρετής
έρωτά μου ύλη μαζί και φως!


Η καρδιά σου μένει τώρα κλειστή
Βουβός πηγαίνεις και μακρινός
σκυφτός σε σιωπές οπού βαθαίνουν λύπη
ρωγμές του χθες χαρακιές πολλές...
Κι εγώ, γυρεύοντας το ζεστό φιλί σου
αγκαλιάζω όλο τον κόσμο με χαρά
και της ζήλιας σου το σαράκι
σε ισόβια καταδίκασα δεσμά
για των ουρανών όλα τ' αστέρια
οπού στα δυο μου άφησες χέρια.


Μόνο γι' αυτό μαζί μου ο ουρανός
τις νύχτες γίνεται πιο φωτεινός
και η σελήνη που σεργιανάει
έρχετ' ως  εδώ και ακουμπάει...


Μ΄ ένα φιλί, ζεστό φιλί, γλυκά θα πιω
της ερημιάς σου όλο τον καημό!..

Copyright:Νότα Κυμοθόη 2012

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi/artnotakymothoe

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Νότα Κυμοθόη"ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΑΤΙ" ΠΟΙΗΣΗ

Νότα Κυμοθόη
"ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΑΤΙ"
ΠΟΙΗΣΗ
(αφιερωμένο)

"Δε ξεχνώ", είπαν τα μάτια σου
και κράτησα λευκό γιασεμί
ενώ έφευγες γι' άλλη πατρίδα
εκεί, οπού το κέρδος είχε νόημα.
"Θα μου λείψεις", είπαν τα χείλη σου
κι ένα κυκλάμινο φύτρωσε στο βράχο
όταν τα δακρυσμένα μάτια
αγνάντευαν τη σιλουέτα σου πέρα μακριά.
"Σε θέλω", έλεγες με πόθο
κι άπλωνες εκατόφυλλο ρόδο στο σώμα
και το στρώμα ευωδίαζε  έρωτα...

Γι' αυτό κρατώ έως τώρα ένα μόνο ρόδο
για σένα...στο άδειο δίπλα μαξιλάρι.
Ίσως, είναι αυτό το ελάχιστο κάτι
στην ιδιοκτησία του τίποτα χρόνου
οπού ήρθες ωραίος κόσμος μέσα σε λέξεις...
Και τώρα, στην όλη σιωπή οπού βαδίζει 
"Δε ξεχνώ, θα μου λείψεις, σε θέλω"
καρφίτσες τρεις σε ημερομηνίες ενδυμάτων
εκεί, στις όχθες του κόσμου μας όλου
σε μια απόσταση υψωμένη με ανάσες ψυχής 
αθώων αηδονιών σε Άνοιξης πανηγύρια
για να ευωδιάζουν όλα τα γιασεμιά μαζί
κι όλα τα κυκλάμινα σε βράχων σχισμάδες
και να λέω μόνο εκείνη τη φράση
και να ευωδιάζει το εκατόφυλλο ρόδο έρωτα
ίσως, γιατί μόνο αυτό το ελάχιστο κάτι
απόμεινε να έλκει την ομορφιά 
από μνήμη ωραία σε μια παλάμη
οπού το καράβι της σχέσης 
έσμιξε κι έμεινε σ' ένα άγγιγμα
μιας αιώνιας στιγμής...
Το ελάχιστο κάτι Εσύ κι Εγώ, έρωτά μου!..
Copyright:Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

νΌΤΑ κΥΜΟΘΌΗ "τΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΑΤΙ"ΠΟΙΗΣΗ© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Νότα Κυμοθόη "Ο άνθρωπος" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"Ο άνθρωπος"
Ποίηση

Εγώ!..
Εγώ!..
Εγώ...
...Πολλά εγώ...

Ας κοιτάξει ο καθένας και το Εσύ...
Εγώ κι Εσύ, Εμείς οι άνθρωποι!..
Ας καλωσορίσουμε ο ένας τον άλλον
κι ας ζήσουμε ο ένας για τον άλλον...
Ειρηνικά μαζί κι αρμονικά.


Ο άνθρωπος εγώ
και ο άνθρωπος εσύ
χαχαχαχααααααααααααα...


Εμείς!..
Εμείς!..
Εμείς!..
Εμείς!..


Η ζωή λοιπόν απ΄ την αρχή!..
Με το...εμείς!..

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

Νότα κυμοθόη "ο ανθρωπος" ποιηση© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ

Νότα Κυμοθόη "ΤΟ ΨΩΜΙ" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"ΤΟ ΨΩΜΙ"
Ποίηση

Η μυρουδιά του ψημένου ψωμιού
τι εθνικότητα έχει;
Καμιά, θα πει ο Ν.Χικμέτ
Καμιά, θα πει ο Β. Μαγιακόβσκι
Καμιά, θα πει ο Π. Νερούντα
Καμιά, θα πει ο Κ. Βάρναλης
Καμιά, θα πει ο Γ. Ρίτσος
Καμιά, θα πει ο Λ. Αραγκόν


Το ψωμί, δεν τρώγεται χωρίς χαρά
Το ψωμί, είναι πικρό σε κλειστές αυλές...


Ω!.. Εσύ, Ποιητή της Μελωδίας
οπού σε έφραξαν μέσα σε κλειστές εκκλησιές
με τις ιερές λευκές ή μαύρες κοιλιές ...
Έως πότε θα πολεμάς, την άδεια κοιλιά;


Ποια παιδιά για τη Γη θα πουν Ωσσανά;


Τις νύχτες των πόθων οι πόρνες βογκάνε
στων ανδρών τα σαγόνια σαν τα θεριά...
Άσπρες νύχτες του ανέμου ή του φεγγαριού
που πίνουν αλκοόλ και ουσίες οι... οσίες.
Χαμός στα μουράγια και στους ναούς
κουδουνίζει το χρήμα κι είναι κρίμα
εκεί οπού ατομιστές εραστές πολεμάνε
για μια θέση στον ήλιο να κάνουν φίλο
Τον Ήλιο της Βεργίνας με στόμα στο χώμα
αυτό της Ελλάδας που πατάνε...ακόμα!..


Εσύ λοιπόν Προμηθέα της φωτιάς
στων ανθρώπων τα χέρια χαρά
σέρνεις αλάργα τις καρδιές
με κραυγές κοκκινίζεις τα μάτια
οπού λάβαρα βγήκαν σεργιάνι
άλλα λάβαρα να φέρουν στη στράτα
μιας εποχής που πίνει νερό
στην υγεία του κέρδους...

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi/artnotakymothoe

Νότα Κυμοθόη "ΤΟ ΨΩΜΙ" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

Πνευματικά Δικαιώματα© Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Νότα Κυμοθόη "Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ"
Ποίηση

Οι οραματιστές όλοι  του χθες
λέγανε θέλουν να καούν
με τις ψυχές Ελλήνων να δεθούν
Ένα να γίνουν στη φωτιά
της πείνας που καίει τα σωθικά.


Στάχτη να γίνουν σαν παλιά
μέσα στων Ελλήνων τα ιερά
που δε νογάνε τι θα πει
Έλληνας νάσαι στην ψυχή.


Στα σκοτεινά, μιας χώρας που πονά
όπως παλιά η Ρωσία στου Βόλγα τα στενά
απ' τα δικά της τα παιδιά
που πρόδοσαν ηρώων ιστορία
σε έδρανα πάνω και μέσα σε βιβλία.


Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι τωρινοί
που δε νογάνε των ανθρώπων τη φυλή;


Ας καεί, ναι ας καεί, όλη αυτή η απειλή
της πείνας, της φτώχειας και να γενεί
Φως στις καρδιές και στις γενιές
που ζουν πάνω στων άλλων τις ψυχές.
Να καεί, ναι να καεί όλη αυτή η απειλή
Και όπως λένε οι Ποιητές 
Λουλούδια τρέφουνε οι κοπριές...
'Ολων αυτών που δεν ακούν λυγμούς
Όλων αυτών που δεν ξέρουν από πείνα
όλων αυτών που μπήγουν στις καρδιές
σύγχρονες μαχαιριές με υπογραφές...


Ο σπόρος που φύτεψαν οι Λογικοί
κι από το χέρι του Θεού εδώ κι εκεί
φυτρώνει, δυναμώνει, γιγαντώνει
για να γενούνε τα σκοτάδια Φως
σαν το κουκούτσι της ελιάς
μεσ' την εστία κάποιας φαμελιάς...


Να θυμηθούνε οι τωρινοί
ψαράδες Έλληνες και φτωχογιούς
στης αμμουδιάς την άκρη μοναχούς
οπού στρατός με κράνη άλλης εποχής
καρδιές κόψανε με μαχαιριές
κι άφησαν πίσω οι τουφεκιές
γονιούς, παππούδες και παιδιά
βγαλμένες απ' των Ελλήνων τα ιερά!


Των Ελλήνων τα ιερά κρατούν πληγές
πολλές πληγές κι αυτό το Λ κτυπά
κτυπά παντού χίλιες φορές και θα κτυπά
μέσα στη γης που βάρβαρος πατά.
Είναι ο Σπόρος της φυλής απ΄Αρχής
Είναι ο Λόγος Θεός όπου Γης!..

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

νΌΤΑ κΥΜΟΘΟΗ "Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ"ΠΟΙΗΣΗ© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές