"ΑΝΘΙΣΜΈΝΕΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΕΣ" Έργος Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη
ΑΘΑΣΙΑ
Παραμύθι από τη Νότα Κυμοθόη
(αφιέρωμα στα παιδιά μου για την ιερή μνήμη των γονιών μου)
Μια φορά κι έναν καιρό
ένας νεαρός διαβάτης προχωρούσε σκεφτικός
μέσα στο Χειμώνα και συνάντησε
ένα ξερό δέντρο με σκούρα καφέ κλαδιά
κι έναν μαυρισμένο κορμό.
Το κοίταζε καθώς ήταν λυπημένος
και κούνησε το κεφάλι του...
κι ακούμπησε τη ράχη του στον κορμό του.
Ξαφνικά, φύσηξε αέρας δυνατός, τα κλαδιά του δέντρου
έτριξαν και ο διαβάτης φοβήθηκε τον αέρα...
Αλλά το δέντρο μίλησε και του είπε:
¨Γιατί φοβάσαι παλικάρι μου;"
Ο νέος διαβάτης ξεθάρρεψε. Κοίταξε το δέντρο,
αλλά είδε πάλι τα μαύρα κλαδιά του
και δεν είπε τίποτα.
Τότε, το δέντρο ρώτησε:
"Που πας μέσα στο χειμώνα;"
Ο νέος διαβάτης απάντησε, από αμηχανία...
"Να βρω τ' όνειρό μου"
"Πιστεύεις στο Θεό", ρώτησε το ξερό δέντρο το νέο διαβάτη.
"Τι είναι αυτό;" απάντησε ο νέος διαβάτης.
Και τότε έτριξαν πάλι τα κλαδιά.
Ο άνεμος κόπασε και το ξερό δέντρο...ΆΝΘΙΣΕ!..
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη
Νότα κυμοθοη"αθασια" παραμυθι© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές