(για την παγκόσμια ημέρα της Ποίησης, από το α΄ βιβλίο μου*)
Τους καταρράχτες ανάπλευσα του ποταμού
και καθώς εγλύτωσα τη συντριβή
μεμουσωμένη στις κορφές του Banff
αγγίζοντας το τέλμα στους παγετώνες
εβούλιαξα το χρόνο στης λίμνης τις πηγές.
Το πάθος έκαιγε σαν ήλιος στην ψυχή
μακριά απόσβηνε το ξέβρασμα μιας καταιγίδας
κι εγώ ξαναγεννημένη για την Ιστορία
στον ύπνο του Χειμώνα αναλήφθηκα
από την εκόλαψη του σπόρου για τις πεδιάδες
την ώρα που διεφθαρμένα όνειρα σ΄ αναταράζανε.
Τότε στην αιώνια νύχτα της αγνοίας
το χέρι μιας χιονοστιβάδας γνώσης
μας ένωσε με τον πρόγονο μεσ΄το Ναό
όταν ισορροπούσε η φύση από θρίαμβο
κι οι Άγγελοι της Άνοιξης δοξάζοντας το φως
τον Κύριο στεφανώσανε με τόξα
που "τα πάντα εν Σοφία εποίησεν".
Γεννήθηκα Μάρτη σε ηλιοτρόπια θεών
και ξεφεύγοντας τον οίστρο της Αγαύης
αήττητα εξόδεψα το νου για τη Ζωή.
Nota Kymothoe Jasper Canada, 1986
*Από το βιβλίο μου Φως και Σκοτάδι, εκδόσεις Διογένης- Αθήνα 1990