welcome

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΑΘΑΝΑΤΗ ΚΥΡΙΑ" ΠΟΙΗΣΗ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΑΘΑΝΑΤΗ ΚΥΡΙΑ "
ΠΟΙΗΣΗ 


Η κυρία στην παραλία περπατά
εκεί οπού παραπεταμένα κοχύλια 
την ανακαλύπτουν μυστικά
όταν παράτολμα κύματα ορμούν
τη στιγμή με το  βαμβάκι σύννεφο
που σμίγει τη νύχτα των ανέμων...
Άνοιξη στο νησί της Αφροδίτης
και φανταζόμουν αρώματα
ενώ βρήκα το μεγαλείο του Σεζάν
ξαφνιασμένη εκεί στον παπαγάλο
ανάμεσα σε κλάδους και φύκια
απ΄το Βορρά ως την Ανατολή
σε περιπέτειες σκλάβων πεινασμένων
όταν η Καρυάτιδα κυρία του πλανήτη 
με τ' ανθισμένα της φορέματα
κάτω απ΄τον ουρανό γελούσε
καθώς πλάγιαζε ξαφνιασμένη ερωτικά
εκεί οπού φιλούσε το κύμα
των ποδοδακτύλων την αφή...


Ατέλειωτος ήταν ο Χειμώνας εφέτος
Ατέλειωτος στο ηλιόφωτο νησί
αυτό της άλλης κόρης πλουμιστής
οπού κρατούν κι αυτή σε γυάλα!.. 

Copyright:Νότα Κυμοθόη 2012
Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi/artnotakymothoe

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 




Νότα Κυμοθόη "ΛΙΓΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ" ΠΟΙΗΣΗ


Νότα Κυμοθόη
"ΛΙΓΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ"
Ποίηση
(αφιερωμένο)

Εκεί, οπού λόγια περισσεύουνε στα "μη"
που πάντα έχεις πρόχειρα μες το τσεπάκι
να βρεις το χάδι που έχασες για μια στιγμή
γιορτή που φεύγει είν΄ο χρόνος μόνος
καθώς περνάει και μετράει τις σιωπές
που δε χωράνε άλλο μες τη ζήση...







Εκεί, στις λιγοστές χαρές που έφυγαν
και πήραν μαζί τους αναμνήσεις
θ' αφήσω άνθη να μοσχοβολούν
τριαντάφυλλα για σένα...
για νάναι η Άνοιξη παράδεισος
για να θυμίζει εσένα!..
Copyright:Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

© Νότα Κυμοθόη

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Νότα Κυμοθόη "Το κεφάλι του Βουκεφάλα" Ποίηση



Νότα Κυμοθόη
"Το κεφάλι του Βουκεφάλα"
 Ποίηση 

Οι άνθρωποι κι ο Μέγ' Αλέξανδρος
οπού εδάμασε το Βουκεφάλα
έν αλογίσιο κεφάλι θεϊκό
που τρόμαζε από τις σκιές τους.


Οι άνθρωποι προχωράνε σα σκιές 
ως σήμερα τρομάζουνε τα άτια
και δε νογάνε για να βρουν
το φως που μέσα τους υπάρχει.
Παρά στρέφουν εκεί τη ματιά τους
στον ήλιο επενδύουν ολημερίς
κι ολονυχτίς τζογάρουνε με τις αχτίδες
σ' ένα τραπέζι, οπού κουμάρι γίνηκε
σε όλων τις παλάμες...


Του Βουκεφάλα κλέψανε το κεφάλι
και βάλανε στη γυάλα...
Το Μεγ' Αλέξανδρο!..
Φέρτε το Μέγ' Αλέξανδρο
να διώξει τις σκιές απ' των ανθρώπων τις συνάξεις!..
Copyright:Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

ΝΌΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ" ΠΟΙΗΣΗ© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Νότα Κυμοθόη"ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ" ΠΟΙΗΣΗ


Νότα Κυμοθόη
"ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ" 
ΠΟΙΗΣΗ
(αφιερωμένο)

Το στόμα σου γλυκιά καλημέρα
στου ήλιου την ανατολή
για ν' ανθίζει όλη η μέρα...
Το στόμα σου, ένα φιλί παρελθόν
που είναι πάντα παρόν!..
Στιγμές ιερές γιατί ήταν ερωτικές...
Πάθος εσύ και πόθος εγώ
κι είναι όλες κωδικοί αρετής
έρωτά μου ύλη μαζί και φως!


Η καρδιά σου μένει τώρα κλειστή
Βουβός πηγαίνεις και μακρινός
σκυφτός σε σιωπές οπού βαθαίνουν λύπη
ρωγμές του χθες χαρακιές πολλές...
Κι εγώ, γυρεύοντας το ζεστό φιλί σου
αγκαλιάζω όλο τον κόσμο με χαρά
και της ζήλιας σου το σαράκι
σε ισόβια καταδίκασα δεσμά
για των ουρανών όλα τ' αστέρια
οπού στα δυο μου άφησες χέρια.


Μόνο γι' αυτό μαζί μου ο ουρανός
τις νύχτες γίνεται πιο φωτεινός
και η σελήνη που σεργιανάει
έρχετ' ως  εδώ και ακουμπάει...


Μ΄ ένα φιλί, ζεστό φιλί, γλυκά θα πιω
της ερημιάς σου όλο τον καημό!..

Copyright:Νότα Κυμοθόη 2012

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi/artnotakymothoe

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Νότα Κυμοθόη"ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΑΤΙ" ΠΟΙΗΣΗ


Νότα Κυμοθόη
"ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΑΤΙ"
ΠΟΙΗΣΗ
(αφιερωμένο)

"Δε ξεχνώ", είπαν τα μάτια σου
και κράτησα λευκό γιασεμί
ενώ έφευγες γι' άλλη πατρίδα
εκεί, οπού το κέρδος είχε νόημα.
"Θα μου λείψεις", είπαν τα χείλη σου
κι ένα κυκλάμινο φύτρωσε στο βράχο
όταν τα δακρυσμένα μάτια
αγνάντευαν τη σιλουέτα σου πέρα μακριά.
"Σε θέλω", έλεγες με πόθο
κι άπλωνες εκατόφυλλο ρόδο στο σώμα
και το στρώμα ευωδίαζε  έρωτα...

Γι' αυτό κρατώ έως τώρα ένα μόνο ρόδο
για σένα...στο άδειο δίπλα μαξιλάρι.
Ίσως, είναι αυτό το ελάχιστο κάτι
στην ιδιοκτησία του τίποτα χρόνου
οπού ήρθες ωραίος κόσμος μέσα σε λέξεις...
Και τώρα, στην όλη σιωπή οπού βαδίζει 
"Δε ξεχνώ, θα μου λείψεις, σε θέλω"
καρφίτσες τρεις σε ημερομηνίες ενδυμάτων
εκεί, στις όχθες του κόσμου μας όλου
σε μια απόσταση υψωμένη με ανάσες ψυχής 
αθώων αηδονιών σε Άνοιξης πανηγύρια
για να ευωδιάζουν όλα τα γιασεμιά μαζί
κι όλα τα κυκλάμινα σε βράχων σχισμάδες
και να λέω μόνο εκείνη τη φράση
και να ευωδιάζει το εκατόφυλλο ρόδο έρωτα
ίσως, γιατί μόνο αυτό το ελάχιστο κάτι
απόμεινε να έλκει την ομορφιά 
από μνήμη ωραία σε μια παλάμη
οπού το καράβι της σχέσης 
έσμιξε κι έμεινε σ' ένα άγγιγμα
μιας αιώνιας στιγμής...
Το ελάχιστο κάτι Εσύ κι Εγώ, έρωτά μου!..
Copyright:Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

νΌΤΑ κΥΜΟΘΌΗ "τΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΑΤΙ"ΠΟΙΗΣΗ© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ



Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Νότα Κυμοθόη"ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ" Ποίηση



Νότα Κυμοθόη
"ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ"
Παναγιώτα (Νότα) Κυμοθόη
Ποίηση

Oscar A Di Bari Bruno Euroconcorso Di Poesia, Prima Classificata 1992

Έρχομαι από την πρώτη χαραυγή
μιλώντας στην καρδιά σου.
Δεν είμαι μια απλή του τοίχου εικόνα
που ξεθωριάζει στα μάτια σου,
ούτ’ ένα φευγαλέο περπάτημα αγεριού,
που χάνεται μ’ ένα χαιρέτισμα,
όπως η ώρα του δειλινού μέσα στη νύχτα.

Είμαι το φως του ολόλαμπρου ήλιου
που λέει καλημέρα στο κάθε αυτί
και σκορπίζει φιλιά και τραγούδια
σε όλους της γης τους ανθρώπους.

Είμαι του κεριού ατέλειωτο φυτίλι
που αργοκαίει στων καιρών τα γυρίσματα
γιομίζοντας θαλπωρή το σκοτάδι,
για να έχουν ελπίδες τα μάτια του κόσμου.

Ένα γεφύρι είναι η ψυχή μου
που από αιώνες ενώνει τους λαούς
και ο λόγος ολόδροσο ποτάμι
που απλώνει τις όχθες του χέρια
οι άνθρωποι για να πιαστούν.

Θα πάω απόψε ως το τέρμα της δύσης
το μύνημά σου ως εκεί να εξυψώσω
ώστε να πάψει ο χρόνος των σκοταδιών
και ο φόβος της ελάχιστης έχθρας.
Έτσι με τους στίχους μου για σένα εδώ
θα ενώνω τη γη μ’ ένα ολόφωτο γεφύρι
για να γίνουμε όλοι αδέλφια.
Copyright:Νότα Κυμοθόη 1992

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
artnotakymothoe

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 1992 © Nότα Κυμοθόη


ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη


νΌΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ" ΠΟΙΗΣΗ© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 




UN PONTE PER I POPOLI
Panagiota Kymothoi

(OSCAR A DI BARI BRUNO PRIMA CLASSIFICATA 1992 EUROCONCORSO DI POESIA)

Vengo dal primo albeggiare
parlando al tuo cuore.
Non sono una semplice imagine murale
che sbiadisce ai tuoi occhi
ne un fugace passar di vento
che si perde con um saluto
come to scivolar del tramonto nella notte.

Sono la luce del sole fulgente
she dice buongiorno ad ogni orecchio
e diffonde baci e canti
per tutti gli uomini della terra.

Sono della candela lo stoppino infinito
che brucia tento nel volger dei tempi
riempiendo di tepore il buio
perche abbiano speranze gli occhi del mondo.

Un ponte e la mia anima,
che da secoli unisce i popoli
e la parola, fiume di rugiada,
distente le mie mani in rive fiorite.

Andro’ stasera al limitan del tramonto
per innalzare il tuo messaggio,
perche s’ arresti il tempo delle tenebre
e il timore della minima inimicizia.
Cosi, con i miei versi, gui per te
uniro’ la terra con un ponte luminoso
per essere tutti fratelli.

Panagiota Kymothoi or Nota Kimothoi
Copyright:Νότα Κυμοθόη 1992
(Απόδοση στα Ιταλικά από την Anna Maria Benedini
Μεταφράστρια στο Ιταλικό Ινστιτούτο Αθηνών το 1992)

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 1992 © Nότα Κυμοθόη


ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012© Nότα Κυμοθόη

 Panagiota Kymothoi " UN PONTE PER I POPOLI" POESIA© Nότα Κυμοθόη


Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Νότα Κυμοθόη "ΘΑΛΑΣΣΟΦΙΛΗΤΟΙ" ΠΟΙΗΣΗ



Νότα Κυμοθόη
"ΘΑΛΑΣΣΟΦΙΛΗΤΟΙ"
ΠΟΙΗΣΗ

Χώρα της εύφορης γης
Μ' ανθούς το κύμα σου μοσχοβολά!..
Της γαλανόλευκης του ήλιου η όψη
με ύμνο ενώνει τα σκόρπια σου παιδιά!


Κρήτη, Κύπρος κι όλα του Αιγαίου τα νησιά
κορφές βουνών από ενωμένη παλιά στεριά!..
Αιγαία Γη και Μέση Γη προγόνων... Γη
οπού σκόρπισαν από κατακλυσμού συμφορά...


Θαλασσοφίλητα παιδιά εδώ, εδώ κι εκεί
σε πατρίδες άλλες μακρινές και ξακουστές
με του νόστου τον πόθο κάθε αυγή
επιστροφή σε μια μικρή-μικρή αυλή...


Ω! καρδιά, οπού γνωρίζεις μόνο εσύ
την πορεία των προγόνων μου στη Γη
και στον ήχο του Λόγου χαιρετάς
με γνώριμο χαιρέτισμα, όπου κι αν πας...
Copyright:Νότα Κυμοθόη 2012
Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi/artnotakymothoe

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "θαλασσοφιλητη" ποιηση© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 


Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Νότα Κυμοθόη "Ο άνθρωπος" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"Ο άνθρωπος"
Ποίηση

Εγώ!..
Εγώ!..
Εγώ...
...Πολλά εγώ...

Ας κοιτάξει ο καθένας και το Εσύ...
Εγώ κι Εσύ, Εμείς οι άνθρωποι!..
Ας καλωσορίσουμε ο ένας τον άλλον
κι ας ζήσουμε ο ένας για τον άλλον...
Ειρηνικά μαζί κι αρμονικά.


Ο άνθρωπος εγώ
και ο άνθρωπος εσύ
χαχαχαχααααααααααααα...


Εμείς!..
Εμείς!..
Εμείς!..
Εμείς!..


Η ζωή λοιπόν απ΄ την αρχή!..
Με το...εμείς!..

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη


Νότα κυμοθόη "ο ανθρωπος" ποιηση© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ




Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Νότα Κυμοθόη "ΤΟ ΨΩΜΙ" Ποίηση



Νότα Κυμοθόη
"ΤΟ ΨΩΜΙ"
Ποίηση

Η μυρουδιά του ψημένου ψωμιού
τι εθνικότητα έχει;
Καμιά, θα πει ο Ν.Χικμέτ
Καμιά, θα πει ο Β. Μαγιακόβσκι
Καμιά, θα πει ο Π. Νερούντα
Καμιά, θα πει ο Κ. Βάρναλης
Καμιά, θα πει ο Γ. Ρίτσος
Καμιά, θα πει ο Λ. Αραγκόν


Το ψωμί, δεν τρώγεται χωρίς χαρά
Το ψωμί, είναι πικρό σε κλειστές αυλές...


Ω!.. Εσύ, Ποιητή της Μελωδίας
οπού σε έφραξαν μέσα σε κλειστές εκκλησιές
με τις ιερές λευκές ή μαύρες κοιλιές ...
Έως πότε θα πολεμάς, την άδεια κοιλιά;


Ποια παιδιά για τη Γη θα πουν Ωσσανά;


Τις νύχτες των πόθων οι πόρνες βογκάνε
στων ανδρών τα σαγόνια σαν τα θεριά...
Άσπρες νύχτες του ανέμου ή του φεγγαριού
που πίνουν αλκοόλ και ουσίες οι... οσίες.
Χαμός στα μουράγια και στους ναούς
κουδουνίζει το χρήμα κι είναι κρίμα
εκεί οπού ατομιστές εραστές πολεμάνε
για μια θέση στον ήλιο να κάνουν φίλο
Τον Ήλιο της Βεργίνας με στόμα στο χώμα
αυτό της Ελλάδας που πατάνε...ακόμα!..


Εσύ λοιπόν Προμηθέα της φωτιάς
στων ανθρώπων τα χέρια χαρά
σέρνεις αλάργα τις καρδιές
με κραυγές κοκκινίζεις τα μάτια
οπού λάβαρα βγήκαν σεργιάνι
άλλα λάβαρα να φέρουν στη στράτα
μιας εποχής που πίνει νερό
στην υγεία του κέρδους...

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi/artnotakymothoe

Νότα Κυμοθόη "ΤΟ ΨΩΜΙ" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη


ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

Πνευματικά Δικαιώματα© Νότα Κυμοθόη



Νότα Κυμοθόη "Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ" Ποίηση


Νότα Κυμοθόη
"Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ"
Ποίηση

Οι οραματιστές όλοι  του χθες
λέγανε θέλουν να καούν
με τις ψυχές Ελλήνων να δεθούν
Ένα να γίνουν στη φωτιά
της πείνας που καίει τα σωθικά.


Στάχτη να γίνουν σαν παλιά
μέσα στων Ελλήνων τα ιερά
που δε νογάνε τι θα πει
Έλληνας νάσαι στην ψυχή.


Στα σκοτεινά, μιας χώρας που πονά
όπως παλιά η Ρωσία στου Βόλγα τα στενά
απ' τα δικά της τα παιδιά
που πρόδοσαν ηρώων ιστορία
σε έδρανα πάνω και μέσα σε βιβλία.


Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι τωρινοί
που δε νογάνε των ανθρώπων τη φυλή;


Ας καεί, ναι ας καεί, όλη αυτή η απειλή
της πείνας, της φτώχειας και να γενεί
Φως στις καρδιές και στις γενιές
που ζουν πάνω στων άλλων τις ψυχές.
Να καεί, ναι να καεί όλη αυτή η απειλή
Και όπως λένε οι Ποιητές 
Λουλούδια τρέφουνε οι κοπριές...
'Ολων αυτών που δεν ακούν λυγμούς
Όλων αυτών που δεν ξέρουν από πείνα
όλων αυτών που μπήγουν στις καρδιές
σύγχρονες μαχαιριές με υπογραφές...


Ο σπόρος που φύτεψαν οι Λογικοί
κι από το χέρι του Θεού εδώ κι εκεί
φυτρώνει, δυναμώνει, γιγαντώνει
για να γενούνε τα σκοτάδια Φως
σαν το κουκούτσι της ελιάς
μεσ' την εστία κάποιας φαμελιάς...


Να θυμηθούνε οι τωρινοί
ψαράδες Έλληνες και φτωχογιούς
στης αμμουδιάς την άκρη μοναχούς
οπού στρατός με κράνη άλλης εποχής
καρδιές κόψανε με μαχαιριές
κι άφησαν πίσω οι τουφεκιές
γονιούς, παππούδες και παιδιά
βγαλμένες απ' των Ελλήνων τα ιερά!


Των Ελλήνων τα ιερά κρατούν πληγές
πολλές πληγές κι αυτό το Λ κτυπά
κτυπά παντού χίλιες φορές και θα κτυπά
μέσα στη γης που βάρβαρος πατά.
Είναι ο Σπόρος της φυλής απ΄Αρχής
Είναι ο Λόγος Θεός όπου Γης!..

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη


νΌΤΑ κΥΜΟΘΟΗ "Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ"ΠΟΙΗΣΗ© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 



Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Νότα Κυμοθόη "Είναι ο άνεμος ψυχές" Ποίηση




Νότα Κυμοθόη
"Είναι ο άνεμος ψυχές"
(Στη μνήμη της φίλης Γεωργίας Ανδρέου)

Είναι ο άνεμος το Φλεβάρη αυτό
Ως φτερούγες αοράτων ψυχών
Περνοδιαβαίνει βιαστικά στη γη
σε τόπους φυσώντας με ορμή
όπου πέσανε κορμιά και κορμιά
σε μάχες πολέμων μακρινών...


Εκεί μιλάνε οι ψυχές μαζί
στης πεδιάδας το πράσινο κρυφά
οπού το ψωμί σου γυρεύεις εσύ
στο σπόρο  οπού σπέρνεις θαρρετά
φυσάει αέρας δυνατός...
Είναι ο άνεμος ψυχές πολλές
στον ουρανό περνάνε με πλεψιές 
στρατιές ανδρών που κόπηκαν από σπαθί
με τσεκούρι και τουφέκι ενός χεριού
κάποιου προγόνου συγγενή...


Σαρώνει ο άνεμος και ξεριζώνει
φύτρα της γης και απορείς...
Γενιές παγώνει και σαρώνει
ο άνεμος φυσάει και ξεριζώνει...


Γιατί φοβάσαι του αέρα την ορμή;


Είναι οι ψυχές πολεμιστών του χτες
που λαχταρούν να δουν στη γη
Ειρήνη, εκεί, που άφησαν  κορμιά
σε τάφους να σαπίζουν νεκρικά.
Αμέτρητα λάψανα με κίτρινο μεδούλι
τ΄ άνθη τους εσάρπες στης γης την ερημιά
σαν επιτάφιος για σώματα νεκρών
μιας κάποιας άλλης εποχής, παλιά
στη μάνα Γης που λαχταρά πολύ
ευτυχισμένος νάσαι 'σύ κι εσύ κι εσύ 
κι ο άλλος...


Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi/artnotakymothoe

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

νοτα κυμοθοη "ειναι ο ανεμοσ ψυχεσ" ποιηση© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 


Νότα Κυμοθόη "ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ"

                               painting Nota Kymothoe/Έργο Ζωγραφκής μου (Νότα Κυμοθόη)
ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ

Τις εποχές που επιθυμούμε
να έχουμε περισσότερα στη ζωή μας
θα πρέπει να αναλογιστούμε όλα εκείνα
τα πράγματα, τα οποία ήδη έχουμε.
Όταν το κάνουμε αυτό, ανακαλύπτουμε
συχνά ότι η ζωή μας
είναι πλήρης και ξέχειλη.



Καλημέρα 
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης 
Του Θεού της Αγάπης!..
Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012© Nότα Κυμοθόη


Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Νότα Κυμοθόη "ΑΘΑΣΙΑ" Παραμύθι


"ΑΝΘΙΣΜΈΝΕΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΕΣ" Έργος Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη

ΑΘΑΣΙΑ

Παραμύθι από τη Νότα Κυμοθόη
(αφιέρωμα στα παιδιά μου για την ιερή μνήμη των γονιών μου)

Μια φορά κι έναν καιρό
ένας νεαρός διαβάτης προχωρούσε σκεφτικός
μέσα στο Χειμώνα και συνάντησε
ένα ξερό δέντρο με σκούρα καφέ κλαδιά
κι έναν μαυρισμένο κορμό.

Το κοίταζε καθώς ήταν λυπημένος
και κούνησε το κεφάλι του...
κι ακούμπησε τη ράχη του στον κορμό του.
Ξαφνικά, φύσηξε αέρας δυνατός, τα κλαδιά του δέντρου
έτριξαν και ο διαβάτης φοβήθηκε τον αέρα...
Αλλά το δέντρο μίλησε και του είπε:
¨Γιατί φοβάσαι παλικάρι μου;"
Ο νέος διαβάτης ξεθάρρεψε. Κοίταξε το δέντρο,
αλλά είδε πάλι τα μαύρα κλαδιά του
και δεν είπε τίποτα.
Τότε, το δέντρο ρώτησε:
"Που πας μέσα στο χειμώνα;"
Ο νέος διαβάτης απάντησε, από αμηχανία...
"Να βρω τ' όνειρό μου"
"Πιστεύεις στο Θεό", ρώτησε το ξερό δέντρο το νέο διαβάτη.
"Τι είναι αυτό;" απάντησε ο νέος διαβάτης.
Και τότε έτριξαν πάλι τα κλαδιά.
Ο άνεμος κόπασε και το ξερό δέντρο...ΆΝΘΙΣΕ!..

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη


Νότα κυμοθοη"αθασια" παραμυθι© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ