Νότα Κυμοθόη "Είναι ο άνεμος ψυχές" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"Είναι ο άνεμος ψυχές"
(Στη μνήμη της φίλης Γεωργίας Ανδρέου)

Είναι ο άνεμος το Φλεβάρη αυτό
Ως φτερούγες αοράτων ψυχών
Περνοδιαβαίνει βιαστικά στη γη
σε τόπους φυσώντας με ορμή
όπου πέσανε κορμιά και κορμιά
σε μάχες πολέμων μακρινών...


Εκεί μιλάνε οι ψυχές μαζί
στης πεδιάδας το πράσινο κρυφά
οπού το ψωμί σου γυρεύεις εσύ
στο σπόρο  οπού σπέρνεις θαρρετά
φυσάει αέρας δυνατός...
Είναι ο άνεμος ψυχές πολλές
στον ουρανό περνάνε με πλεψιές 
στρατιές ανδρών που κόπηκαν από σπαθί
με τσεκούρι και τουφέκι ενός χεριού
κάποιου προγόνου συγγενή...


Σαρώνει ο άνεμος και ξεριζώνει
φύτρα της γης και απορείς...
Γενιές παγώνει και σαρώνει
ο άνεμος φυσάει και ξεριζώνει...


Γιατί φοβάσαι του αέρα την ορμή;


Είναι οι ψυχές πολεμιστών του χτες
που λαχταρούν να δουν στη γη
Ειρήνη, εκεί, που άφησαν  κορμιά
σε τάφους να σαπίζουν νεκρικά.
Αμέτρητα λάψανα με κίτρινο μεδούλι
τ΄ άνθη τους εσάρπες στης γης την ερημιά
σαν επιτάφιος για σώματα νεκρών
μιας κάποιας άλλης εποχής, παλιά
στη μάνα Γης που λαχταρά πολύ
ευτυχισμένος νάσαι 'σύ κι εσύ κι εσύ 
κι ο άλλος...


Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi/artnotakymothoe

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

νοτα κυμοθοη "ειναι ο ανεμοσ ψυχεσ" ποιηση© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Νότα Κυμοθόη "ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ"

                               painting Nota Kymothoe/Έργο Ζωγραφκής μου (Νότα Κυμοθόη)
ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ

Τις εποχές που επιθυμούμε

να έχουμε περισσότερα στη ζωή μας

θα πρέπει να αναλογιστούμε όλα εκείνα

τα πράγματα, τα οποία ήδη έχουμε.

Όταν το κάνουμε αυτό, ανακαλύπτουμε

συχνά ότι η ζωή μας

είναι πλήρης και ξέχειλη.

Καλημέρα 
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης 
Του Θεού της Αγάπης!..
Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012© Nότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Νότα Κυμοθόη "ΑΘΑΣΙΑ" Παραμύθι

"ΑΝΘΙΣΜΈΝΕΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΕΣ" Έργος Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη

ΑΘΑΣΙΑ

Παραμύθι από τη Νότα Κυμοθόη

(αφιέρωμα στα παιδιά μου για την ιερή μνήμη των γονιών μου)

Μια φορά κι έναν καιρό

ένας νεαρός διαβάτης προχωρούσε σκεφτικός

μέσα στο Χειμώνα και συνάντησε

ένα ξερό δέντρο με σκούρα καφέ κλαδιά

κι έναν μαυρισμένο κορμό.

Το κοίταζε καθώς ήταν λυπημένος

και κούνησε το κεφάλι του...

κι ακούμπησε τη ράχη του στον κορμό του.

Ξαφνικά, φύσηξε αέρας δυνατός, τα κλαδιά του δέντρου

έτριξαν και ο διαβάτης φοβήθηκε τον αέρα...

Αλλά το δέντρο μίλησε και του είπε:

¨Γιατί φοβάσαι παλικάρι μου;"

Ο νέος διαβάτης ξεθάρρεψε. Κοίταξε το δέντρο,

αλλά είδε πάλι τα μαύρα κλαδιά του

και δεν είπε τίποτα.

Τότε, το δέντρο ρώτησε:

"Που πας μέσα στο χειμώνα;"

Ο νέος διαβάτης απάντησε, από αμηχανία...

"Να βρω τ' όνειρό μου"

"Πιστεύεις στο Θεό", ρώτησε το ξερό δέντρο το νέο διαβάτη.

"Τι είναι αυτό;" απάντησε ο νέος διαβάτης.

Και τότε έτριξαν πάλι τα κλαδιά.

Ο άνεμος κόπασε και το ξερό δέντρο...ΆΝΘΙΣΕ!..

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2012 © Nότα Κυμοθόη

Νότα κυμοθοη"αθασια" παραμυθι© NΌΤΑ ΚΥΜΟΘΌΗ 

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές